 |
 
   
Leszek Gembarzewski
Monarchia narodowa. Wybór pism
Wybór pism czołowego monarchisty II RP.
"Za cel swojej działalności ideowej i publicystycznej Leszek Gembarzewski postawił sobie próbę przywrócenia zasad i wartości obowiązujących przed wybuchem Rewolucji Francuskiej. Chciał powrotu świata ancien régime’u. Głównym narzędziem w walce o przyszłość ułożoną wedle przeszłych wzorców miał być specyficznie definiowany nacjonalizm. Nie nacjonalizm porewolucyjny, a czerpiący z krynicy tradycyjnie definiowanego ładu społecznego. Łączyło się to z totalną negacją kontraktualnej wizji społeczeństwa wraz z jej wszystkimi skutkami, np. źródłem pochodzenia suwerennej władzy. Wymienianie jednym tchem idei władzy królewskiej i nacjonalizmu było dla Gembarzewskiego czymś oczywistym". - fragment wstępu Błażeja Sajduka Spis treści Błażej Sajduk, Wprowadzenie VII Monarchia i nacjonalizm 1 Monarchia narodowa jako hasło XX-go wieku 23 Nakazy życia i logiki 87 Wybór naczelnika państwa 94 Cztery zasady konstytucji monarchicznej 107 Czynów stal (wezwanie do wszystkich) 110 Kwestia psychologiczna 114 Różnice ustroju 118 O ideał ustroju 123 Taka monarchia 128 W jaki sposób 137 Naród z królem 145 Dynastie 149 Narodowy ustrój konstytucyjny 156 Śmiałym los sprzyja 164 Kto może być królem? 171 Kto może być królem? (II) 174 Nasza konstytucja 181 Choroby świata 185 W kotle wielkich zagadnień 189 Polityka bez fikcji 194 Epoka tyranów 201 Poprawki na marginesie teorii faszystowskiej 206 Konieczność wyboru 209 Syn Kowala (państwo faszystowskie) 213 Istota rewolucji narodowej 217 Międzynarodowa sytuacja ideologiczna 220 Nowe siły i żelazna miotła 224 Przeciw bolszewizmowi 229 Ludwik XIV 232 Mikołaj II i rewolucja 255 Metternich 306 Otto von Bismarck 332 Kartka z historiiLegitymizm monarchiczny 342 Nacjonalistyczne konkluzje o Napoleonie 347 Z nacjonalistycznego punktu widzenia 363 Jubileusz „Głosu Monarchisty” 372 Action Française 375 „Nowa” kobieta 379 Nota bibliograficzna 383 Indeks 385 Leszek Gembarzewski - Leszek Gembarzewski urodził się 28 sierpnia 1899 r. w Warszawie. Był absolwentem Wydziału Prawa Uniwersytetu w Warszawie, studiował także na kursie doktoranckim w Paryżu. W październiku 1919 r. współtworzył Akademickie Koło Jedności Narodowej (później Organizację Młodzieży Narodowo-Za¬chowawczej). W 1920 r. wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego i otrzymał przydział do Misji Wojsk Francuskich w Polsce. W latach 1922-1924 był wiceprzewodniczącym akademickiego Koła Przyjaźni Polsko-Francuskiej, zaś w latach 1924-1925 attaché radcy prawnego Ministra Spraw Zagranicznych. Od 1929 r. przez dwa lata zajmował stanowisko referenta prawnego w Ministerstwie Pracy i Opieki Socjalnej. Brał udział w pracach Organizacji Monarchistycznej i Monarchistycznej Organizacji Wszechstanowej (od maja 1928 r. jako sekretarz Koła Warszawskiego). W 1937 r. podjął nieudaną próbę rejestracji stowarzyszenia pod nazwą Związek Monarchistów oraz Klub im. Króla Bolesława Chrobrego. Wśród pism, na łamach których publikował swe teksty – w tym artykuły propagujące idee monarchistyczne – były „Pro Patria”, „Herold”, „Myśl Narodowa”, „Gazeta Warszawska”, „Warszawski Dziennik Narodowy”, „ABC”, „Liberum Veto”, „Nasza Przyszłość”, „Słowo”, „Nowe Państwo”, „Droga”. Od 1931 do stycznia 1936 r. był głównym autorem miesięcznika „Głos Monarchisty. Jego dorobek obejmuje kilkaset artykułów oraz broszury Monarchia i nacjonalizm z 1925 r. i Monarchia narodowa jako hasło XX-go wieku z 1934 r. Stworzył także projekt konstytucji. Zginął po 1 sierpnia 1944 r. w Warszawie, w trakcie powstania. W 2009 r. w serii Biblioteka Klasyki Polskiej Myśli Politycznej został wydany wybór jego pism pt. Monarchia narodowa.  |
