„Z perspektywy ćwierćwiecza odrodzenie samorządu terytorialnego można uznać za jeden z największych sukcesów polskich przemian. Na początku transformacji systemowej wprowadzono podstawy prawne dla działań ludzi, którzy wypełnili treścią ramy stworzone dla instytucjonalizacji tej dziedziny życia społecznego. Zrozumienie zjawisk i procesów zachodzących współcześnie w polskim samorządzie oraz ich ocena mogą
zyskać dodatkowe podstawy dzięki refleksji nad wcześniejszym funkcjonowaniem instytucji samorządowych. […] O wyborze Rzeszowa jako obiektu badań zadecydowały z jednej strony jego typowość, z drugiej – specyfika. W okres transformacji ustrojowej Rzeszów wkroczył jako typowe miasto socjalistyczne, obciążone licznymi charakterystycznymi
dla takiego modelu wadami. Jednocześnie to właśnie systemowi PRL zawdzięczał swój rozwój i awans (biorąc pod uwagę wcześniejszy niski status, jego karierę, będącą efektem socjalistycznej urbanizacji, można uznać za wyjątkowo spektakularną).
Rzeszów jest jednym z ośrodków miejskich Polski Wschodniej i w związku z tym boryka się z problemami charakterystycznymi dla tego obszaru, takimi jak przede wszystkim wielowymiarowa peryferyjność, niższy poziom rozwoju ekonomicznego, bariery atrakcyjności inwestycyjnej. Pełni funkcje polityczne, ekonomiczne, kulturalne i edukacyjne istotne dla mieszkańców południowo-wschodniego regionu Polski, a związki z zapleczem regionalnym w dużym stopniu wpłynęły na specyficzne cechy jego miejskości”. (Fragment Wstępu)

Agata Nijander-Dudzińska, socjolog, politolog, adiunkt w Instytucie Nauk o Polityce i Administracji Akademii Ignatianum w Krakowie. Jej zainteresowania badawcze to przede wszystkim władza i polityka lokalna, kultura polityczna społeczności lokalnych. Jest głównym wykonawcą kilku projektów badawczych dotyczących tej problematyki i autorką artykułów naukowych, m.in. w „Politei” i „Polityce społecznej”.

440 stron, miękka oprawa