Stanisław Egbert Koźmian (1811-1885)

Stanisław Egbert Koźmian urodził się 21 kwietnia 1811 r. we Wronowie. Był absolwentem warszawskiego Liceum Lindego. W latach 1828-1830 studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Przyjaźnił się m.in. z Zygmuntem Krasińskim, Leonem Ulrichem i Konstantym Gaszyńskim. Uczestniczył w powstaniu listopadowym, awansując do stopnia podporucznika. Po klęsce insurekcji, wyemigrował - wiele lat spędził w Anglii. W Londynie dwukrotnie opiekował się Fryderykiem Chopinem (1837, 1848), którego znał jeszcze podczas pobierania nauki w Liceum Warszawskim. Współpracował tam z Towarzystwem Literackim Przyjaciół Polski, a także włączał się w pomoc finansową dla polskich emigrantów. Był związany z Hôtelem Lambert. Po powrocie na ziemie polskie (1849), wraz z bratem Janem Koźmianem, założył czasopismo „Przegląd Poznański”. Jego artykuły krytyczno-literackie pojawiały się w „Gazecie Wielkiego Księstwa Poznańskiego”. Tłumaczył i komentował dzieła Szekspira – wraz z Józefem Paszkowskim i Leonem Ulrichem, przy pomocy Józefa Ignacego Kraszewskiego, wydał Dzieła dramatyczne Williama Shakespeare'a. Miał dwie córki. Od 1875 r. był prezesem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Zmarł 23 kwietnia 1885 r. w Poznaniu.

Teksty: