Otfried Höffe
Sprawiedliwość polityczna. Podstawy krytycznej filozofii prawa i państwa

Rok wydania:

1999


Opis:



Otfried Höffe, ur. 1943 studiował filozofię, historię, teologię i socjologię na Uniwersytetach w Münster, Tübingen, Saarbrücken i Monachium, gdzie następnie habilitował się (1974/75). Wykładał m.in. na uniwersytetach w Duisburgu i Freiburgu. Od 1992 roku profesor filozofii na uniwersytecie w Tübingen. Współpracuje też m.in. z Uniwersytetem Humboldta w Berlinie i uniwersytetem w Zurichu.

Najważniejsze publikacje: Praktische Philosophie - Das Model des Aristoteles (1971), Strategien der Humanität. Zur Ethik öffentlicher Entscheidungprozesse (1975), Ethik und Politik. Grundmodelle und -probleme der praktischen Philosophie (1979), Immanuel Kant (1983), Politische Gerechtigkeit. Grundlegung einer kritischen Philosophie von Recht und Staat (1987), Den Staat braucht selbst ein Volk von Teufeln (1988), Kategorische Rechtsprinzipien. Ein Kontrapunkt der Moderne (1990), Gerechtigkeit als Tausch? Zum politischen Projekt der Moderne (1991), Moral als Preis der Moderne (1993), Aristoteles (1996), Vernunft und Recht. Bausteine zu einem interkulturellen Rechtsdiskurs (1996).

Polityczna sprawiedliwość jest po monografii Immanuel Kant i wyborze tekstów Etyka państwa i prawa, trzecią książką Höffego dostępną na polskim rynku.

Sprawiedliwość politycznaOtfrieda Höffego odpowiada na ważne pytania, które najczęściej stawiane są w warunkach kryzysu państwa i wspólnoty politycznej, lecz mają wymiar ponadczasowy:

Czy prawo stanowione obowiązuje bezwzględnie, a władza polityczna, która je egzekwuje, nie podlega żadnym ograniczeniom?

Czy władza polityczna jest wyłącznie źródłem nadużyć i ograniczenia wolności jednostek?

Autor analizując różne teorie polityczne od Platona do Rawlsa wykazuje, iż samo prawo nie gwarantuje sprawiedliwości, a na odwrót - to sprawiedliwość określa charakter prawa, zaś brak państwa (władzy politycznej) i związana z tym anarchia pozbawiają wszystkich wolności. Istnienie sprawiedliwego prawa i państwa, czyli sprawiedliwość polityczna, gwarantują, iż każdy z osobna członek społeczeństwa odnosi korzyść z takiego porządku politycznego i dlatego go akceptuje.



Otfried Höffe - Otfried Höffe, ur. 1943 studiował filozofię, historię, teologię i socjologię na Uniwersytetach w Münster, Tübingen, Saarbrücken i Monachium, gdzie następnie habilitował się (1974/75). Wykładał m.in. na uniwersytetach w Duisburgu i Freiburgu. Od 1992 roku profesor filozofii na uniwersytecie w Tübingen. Współpracuje też m.in. z Uniwersytetem Humboldta w Berlinie i uniwersytetem w Zurichu. Najważniejsze publikacje: Praktische Philosophie - Das Model des Aristoteles (1971), Strategien der Humanität. Zur Ethik öffentlicher Entscheidungprozesse (1975), Ethik und Politik. Grundmodelle und -probleme der praktischen Philosophie (1979), Immanuel Kant (1983), Politische Gerechtigkeit. Grundlegung einer kritischen Philosophie von Recht und Staat (1987), Den Staat braucht selbst ein Volk von Teufeln (1988), Kategorische Rechtsprinzipien. Ein Kontrapunkt der Moderne (1990), Gerechtigkeit als Tausch? Zum politischen Projekt der Moderne (1991), Moral als Preis der Moderne (1993), Aristoteles (1996), Vernunft und Recht. Bausteine zu einem interkulturellen Rechtsdiskurs (1996).