Reforma Cerkwi stała się faktem. Paradoksalne zachowanie monarchy – pomazańca i Antychrysta – było skrajnie odczytywane przez Rosjan, lecz nie pozostawało dla nich niezrozumiałym. W kulturze znaczonej raskołem, w zatarciu granic pomiędzy władzą prawdziwą a samozwańczą (Łżedymitr, Łżealeksy), cezura pomiędzy sacrum a profanum, imperium a sacerdotium nie była dla wyznawców prawosławia najistotniejsza. Przyzwolenie na wszechwładzę cara odpowiadało ideałowi chrześcijańskiej pokory (smirienije). Bunt przeciw władzy z reguły odwoływał się do innej nieograniczonej siły; mógł nią być w Rosji również ideał nihilistycznej, anarchicznej wolności. Istotą tej kultury jest totalność i taką też – totalną – wizję władzy realizował Piotr Wielki, łącząc Cerkiew z państwem, a swoją imperatorską pozycję z godnością patriarchy, jednocześnie niszcząc i wzmacniając rosyjski Kościół prawosławny.
(fragment książki)

Krystyna Chojnicka, profesor prawa, zatrudniona na Uniwersytecie Jagiellońskim w Katedrze Historii Doktryn Politycznych i Prawnych. Specjalizuje się w historii rosyjskiej myśli politycznej i doktryny państwowej. Autorka książek: "Rodowód literacki inteligencji rosyjskiej", "Osoba i dzieło Piotra Wielkiego w dziewiętnastowiecznych sporach doktrynalnych o miejsce i przyszłość Rosji w Europie" i monografii "Narodziny rosyjskiej doktryny państwowej. Zoe Paleolog, między Bizancjum, Rzymem a Moskwą" (dwa wydania). Opublikowała także m.in.: "Nauczanie społeczne Kościoła katolickiego i Historię doktryn politycznych i prawnych" (z Henrykiem Olszewskim) oraz współredagowała (z Michałem Jaskólskim) "Słownik doktryn politycznych i prawnych".

304 strony, miękka oprawa