Kazimierz Michał Ujazdowski
Geneza i tożsamość Konstytucji V Republiki Francuskiej

„Przenikliwe studium unikalnego przypadku radykalnej zmiany ustrojowej dokonanej z niezwykłym szacunkiem dla monteskiuszowskiego ducha praw. Fascynująca lektura dla badacza doktryn polityczno-prawnych, pouczająca analiza dla konstytucjonalisty, niezastąpiony podręcznik dla polityka reformatora”.
prof. Zbigniew Rau (Uniwersytet Łódzki)

„Książka Kazimierza Michała Ujazdowskiego przekonująco dowodzi, że siła instytucji konstytucyjnych V Republiki leży nie tylko w przyczynieniu się do przezwyciężenia głębokiego kryzysu politycznego wyniszczającego Francję lat pięćdziesiątych XX wieku. Wizja ustrojowa de Gaulle’a i jego współpracowników urzeczywistniła się w trwałym uzdrowieniu mechanizmów funkcjonowania władz publicznych z jednoczesnym wyposażeniem suwerennego Narodu w instrumenty pozwalające na wywieranie wpływu na zasadnicze decyzje państwowe. Co więcej, dzięki elastyczności przyjętych w 1958 r. konstrukcji ustrojowych Francja zachowuje swoją tożsamość konstytucyjną będąc jednocześnie aktywnym architektem jednoczącej się Europy”.
prof. Krzysztof Wójtowicz (Uniwersytet Wrocławski)

408 stron, miękka oprawa



Kazimierz Michał Ujazdowski - Doktor habilitowany nauk prawnych, nauczyciel akademicki i polityk konserwatywny. Pochodzi z rodziny o długich tradycjach politycznych: jego dziadek – Kazimierz Cyprian Ujazdowski – był obrońcą w procesie brzeskim. W latach 80-tych związał się z opozycyjnym Ruchem Młodej Polski. Poseł na Sejm I, III, IV, V, VI i obecnej VII kadencji, od wielu lat piastuje mandat z Wrocławia. Jest członkiem Prawa i Sprawiedliwości. W latach 2004-2005 był wicemarszałkiem Sejmu. Dwukrotnie sprawował funkcję ministra kultury i dziedzictwa narodowego – w rządach AWS i PiS (2000-2001, 2005-2007). Przywrócił wówczas odpowiedzialność państwa za ochronę zabytków, współtworzył nowoczesną politykę historyczną, m.in. wprowadził program edukacyjny „Patriotyzm jutra”, powołał do życia Muzeum Historii Polski i stworzył podstawy Muzeum Ziem Zachodnich. W ramach walki przeciwko kłamstwu o „polskich obozach śmierci” doprowadził do zmiany przez UNESCO nazwy obozu w Auschwitz. Jest adiunktem w Katedrze Doktryn Polityczno-Prawnych Wydziału Prawa Uniwersytetu Łódzkiego i członkiem Zespołu Centrum im. Tocqueville’a. W pracy naukowej i publicystyce zajmuje się myślą konserwatywną i zagadnieniami konstytucyjnymi. Wydał m.in. Równi i równiejsi. Rzecz o związkach zawodowych w Polsce (1993, wraz z Rafałem Matyją), Żywotność konserwatyzmu. Idee polityczne Adolfa Bocheńskiego (2005), Batalia o instytucje (2008), Geneza i tożsamość Konstytucji V Republiki Francuskiej (2013). Żona Lidia jest polonistką, mają dwóch synów, Kazimierza i Aleksandra, oraz córeczkę Anię.