 |
 
   
Stefan Buszczyński
Cierpliwość czy rewolucja
Wybór pism czołowego działacza politycznego i publicysty związanego ze środowiskami demokratycznymi i niepodległościowymi, odgrywającego dużą rolę w dyskusjach politycznych i ideowych w przededniu powstania styczniowego oraz w sporach toczących się po upadku insurekcji, w których zasłynął zwłaszcza jako nieprzejednany polemista i krytyk krakowskich 'stańczyków'.
Wyboru dokonał, opracował, wstępem i przypisami opatrzył Krzysztof Karol Daszyk. Spis treści: Krzysztof Karol Daszyk, Stefan Buszczyński – obrońca „spotwarzonego narodu” . . . VII Cierpliwość czy rewolucja . . . 1 Przyszłość Austrii. Rozwiązanie kwestii słowiańskiej . . . 27 Marzenia o pojednaniu się Polski z Moskwą . . . 41 List otwarty do Margrabiego Zygmunta Wielopolskiego . . . 71 O pismach pana Michała Bobrzyńskiego i krytyce pana Henryka Schmitta . . . 95 Rachunek polskiego sumienia. Rozmyślanie w niewoli . . . 115 Obrona spotwarzonego narodu. Zeszyt II. Rozbiór krytyczny historycznej szkoły krakowskiej [fragmenty] . . . 217 Otchłań. O domowych i zewnętrznych wrogach . . . 309 Nota bibliograficzno-edytorska . . . 472 Indeks . . . 473 ISBN 978-83-66112-32-2 Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych Stefan Buszczyński (1821-1892) - Stefan Buszczyński studia ukończył w Kijowie. W młodości związany był ze środowiskami radykalnymi i spiskowymi, z czasem przeszedł na pozycje bardziej zachowawcze, nie wierząc w powodzenie ruchu zbrojnego, czemu dał wyraz w ogłoszonej w 1862 r. w Paryżu broszurze "Cierpliwość czy rewolucja". Niemniej po wybuchu powstania styczniowego zaangażował się w prace powstańcze na Ukrainie. Po powstaniu przez kilka lat przebywał na emigracji. Pod koniec lat 60. przeniósł się do Krakowa. Starał się o docenturę Uniwersytetu Jagiellońskiego, ale jego kandydatura została zablokowana przez środowiska konserwatywne (zwłaszcza Józefa Szujskiego). Niepowodzenie skłoniło go do ponownego upuszczania kraju (mieszkał w Dreźnie i Grazu), do którego wrócił pod koniec życia. Buszczyński był autorem m.in.: "Podole, Wołyń i Ukraina. Prawa korony polskiej do tych krajów" (1862), "La decadence de l’Europe" (1867; głośne dzieło, którego czytelnikami byli m.in. Napoleon III i Wiktor Hugo), "Ameryka i Europa. Studium historyczne i finansowe z krytycznym na sprawy społeczne poglądem" (1876), "Rany Europy. Statystyczne fakta etnograficznemi i historycznemi notami objaśnione" (pierwodruk po niemiecku jako "Die Wunden Europa’s", 1875).  |
