Platon
Obrona Sokratesa

Słynny dialog wielkiego filozofa w przekładzie i z komentarzem Ryszarda Legutki.
„O Platonie wiemy, iż był nie tylko człowiekiem myśli, ale także wielkim pisarzem. To dzięki jego kunsztowi literackiemu Sokrates stał się w kulturze zachodniej postacią wyjątkową, która do tej pory wzbudza zainteresowanie intelektu i porusza wyobraźnię. Obrona… jest z pewnością najważniejszym i najsławniejszym tekstem budującym taki obraz Sokratesa. To dzięki temu utworowi konflikt Sokratesa z Atenami, tak jak go zobaczył Platon, doczekał się nie tylko ogromnej liczby komentarzy, ale także stał się jednym z kluczowych wydarzeń symbolicznych w historii naszej kultury”. (ze Wstępu)



Platon (427–347 p.n.e) - Platon [właśc. Aristokles] (427-347 przed Chr.), grecki filozof, urodzony w demokratycznych Atenach w rodzinie arystokratycznej (przodkiem jego matki był Solon). Odebrał staranne wychowanie, kształcąc w duchu prawdziwie greckim ciało (zwycięstwa w igrzyskach olimpijskich i istmijskich) i umysł (ćwiczenia w poezji, malarstwie i muzyce). Mając lat dwadzieścia zetknął się z Sokratesem, by pozostać przy nim aż do jego śmierci (399), po czym opuścił Ateny i rozpoczął wędrówkę do Egiptu i na Sycylię; dotarł do Syrakuz, gdzie zaprzyjaźnił się z Dionem, szwagrem władcy Dionizjosa Starszego (Większego), który jednak wydalił wkrótce Platona poza granice państwa. Po dwunastu latach nieobecności Platon wrócił do Aten, gdzie - nie zakładając rodziny - oddał się pracy pisarskiej i nauczycielskiej, otoczony uczniami; mieszkał przy szkole, którą założył w gaju Akademosa i w której przez niemal dwadzieścia lat studiować będzie Arystoteles. Gdy w 367 r. przed Chr. zmarł sycylijski władca Dionizjos, Platon, wezwany przez Diona, ponownie udał się do Syrakuz, by pomagać nowemu władcy, Dionizjosowi Młodszemu; wkrótce jednak opuścił Sycylię, gdy Dion został zesłany jako podejrzany o dążenie do władzy. Niepowodzeniem zakończyła się także trzecia wyprawa sycylijska Platona (361), podjęta w zamiarze załagodzenia zadrażnień między Dionizjosem i Dionem. Umarł w podeszłym wieku w Atenach, w rocznicę swych narodzin. Ważniejsze spośród 36 zachowanych dialogów: Państwo (tytułowane przez Tarnowskiego Republika), Prawa, Obrona Sokratesa, Sofista, Polityk, Uczta, Fajdros, Gorgiasz, Teajtet, Fedon, Timajos.