 |
 
   
Zygmunt Balicki
Parlamentaryzm. Wybór pism
Wybór pism jednego z najważniejszych polskich myślicieli politycznych przełomu XIX i XX w., współtwórcy i ideologa ruchu narodowo-demokratycznego, analizującego politykę popowstaniową, wskazującego kierunki pożądanego dla narodu polskiego rozwoju politycznego, społecznego i kulturowego na kolejne lata i rozważającego samą naturę polityki i wspólnoty narodowej. Tom zawiera m.in. „Parlamentaryzm” - książkę poświęconą teorii i praktyce politycznej XIX w., oraz studia „Demokratyzm i liberalizm”, „Uwagi krytyczne nad socjalizmem współczesnym” i „Egoizm narodowy wobec etyki”.
Zygmunt Balicki (1858-1916) - Zygmunt Balicki urodził się 30 grudnia 1858 r. w Lublinie, w tym mieście uczęszczał też do gimnazjum. Studiował w Petersburgu, angażując się w owym czasie w działalność środowisk socjalistycznych. Współpracę z socjalistami kontynuował także po opuszczeniu Rosji i osiedleniu się we Lwowie: z Bolesławem Limanowskim powołał socjalistyczno-niepodległościowe ugrupowanie „Lud Polski”. Zagrożony wydaniem Rosjanom, wyemigrował do Szwajcarii, gdzie kontynuował studia w Zurychu i Genewie, uzyskując stopień doktora i stając się członkiem-korespondentem Międzynarodowego Instytutu Socjologicznego. Kolejnym etapem w jego ewolucji ideowej była współpraca z Z. Miłkowskim w ramach Ligi Polskiej. Sam Balicki założył Związek Młodzieży Polskiej – tzw. Zet (1887). Wraz z Romanem Dmowskim zakładał Ligę Narodową, a następnie Stronnictwo Demokratyczno-Narodowe, stając się jednym z czołowych publicystów i polityków środowiska. Artykuły zamieszczał głównie w „Przeglądzie Wszechpolskim” i „Przeglądzie Narodowym”. Zmarł 12 września 1916 r. w Piotrogradzie. Oprócz licznych tekstów publicystycznych, Balicki był autorem cenionych prac socjologicznych i z teorii polityki, m.in. "Parlamentaryzm" (1900) i "Psychologia społeczna" (1912).  |
